Atlantico via Culture-Tops publikuje entuzjastyczną recenzję Przekleństwo Swietłany

Przekleństwo Swietłany” : W kręgu zła

Entuzjastyczna krytyka Yann Kerlau do przeczytania  na Atlantico i Culture-Tops

Temat

Córka Józefa Stalina, Swietłana urodziła się na Kremlu. Dzieciństwo wyjątkowo uprzywilejowane, jakie sobie można tylko wymarzyć, gdyby nie ukrywało tego, co najważniejsze: horroru reżimu. Niezależnie od tego, czy należą do kręgu przyjaciół, krewnych czy wrogów tyrana, ludzie szybko znikają w latach trzydziestych. W ciągu trzydziestu trzech lat, podczas których Ojciec Narodów będzie panował jako niekontrolowany despota, gułag otworzy swe drzwi dla ponad 18 milionów ofiar.

Człowiek, który obwieścił : „krajem, w którym niczego nie brakuje, nie da się rządzić”, będzie umiał stworzyć wokół siebie terror i przemoc. Ich zasięg, jego córka dostrzeże dopiero po śmierci ojca w 1953 roku. Potem rozpoczyna się destalinizacja i badanie popełnionych błędów i wypaczeń. Wszystko pod czujną kontrolą nowych prominentów reżimu.

Po kilku małżeństwach, matka dwojga dzieci, Swietłana oscyluje między depresją a przelotnymi namiętnościami. Kiedy, ku zdumieniu wszystkich, ucieka z kraju i 6 marca 1967 roku prosi o azyl polityczny w Stanach Zjednoczonych, wolny świat wita ją jako bohaterkę. Jak potoczą się jej dalsze losy? O zmierzchu swojego życia powie: „mój ojciec zabił tylu ludzi, że … gdziekolwiek się znajdę, zawsze będę jego więźniem politycznym.

MOCNE PUNKTY KSIĄŻKI

Przejmujące są te strony, na których na każdym kroku czai się zło, druzgotając życie na swojej drodze, miażdżąc całe rodziny, łamiąc nadzieję i ograniczając inteligencję, gdziekolwiek ona się pojawi. Czas jest poddany przemocy, która wyziera z każdej linijki książki.

Swietłana sobie z nią nie poradzi, mimo że zmieni imię, nazwisko, kraj, kochanków, mężów. Ona jest jak te maltretowane kobiety lub torturowane dzieci, które nigdy nie będą w stanie potępić przemocy, której zostały poddane. A jeszcze mniej, aby znaleźć szczęście, do którego nigdy nie będą miały prawa.

Podczas gdy oczy świata naprawdę otworzą się dopiero po upadku muru berlińskiego, oczy Swietłany zawsze będą nosili łzę jak martwe dusze Gogola.

SŁABE PUNKTY KSIĄŻKI

Nieistotne.

W DWÓCH SŁÓW

Każde życie jest niepowtarzalne, ale to Swietłany zawiera cały alfabet sag sukcesu. Urodzenie. Fortuna. Władza. Wesela. Rozwody. Miłostki. Kariera. Tragedie na każdych szczeblach. Bez jednej martwej chwili. Gotowy materiał na film ?

FRAGMENT

A raczej dwa:

„Wkrótce w całym kraju nie będzie jednej rodziny, która nie byłaby dotknięta terrorem. Nikt nie jest oszczędzony. Sowieci już nauczyli się żyć ze śmiercią i deportacjami. Denuncjacje osiągają szczytu, dając upust najniższym instynktom ludzkiej natury … Co za świetna okazja, by pozbyć się ludzi, których się nie lubi.”

„Tutaj, w tym w rzekomo wolnym świecie, jednostka jest puszczona samopas. Bez kompasu, bez instrukcji obsługi. Jak tu się pogodzić z tym, że wolność oznacza również błądzenie i prawo do zatracenia się, popełniania błędów, a także akceptowanie niepewnej przyszłości? „

AUTOR

Beata de Robien ma za sobą cztery książki: Karzeł króla Jegomości (Twój Styl, 1995) zwieńczony Nagrodą Akademii Maine, Między namiętnością a polityką : Eleanor Roosevelt (Świat książki, 2004), Opowieść o Polsce (Rocher, 2007), Fuga polska (Albin Michel, 2013) Nagroda Akademii Francuskiej Hervé Deluen 2013 oraz Nagroda Kultury i Bibliotek 2014.

Przekleństwo Swietłany jest jej piątą pracą. W tych pięciu książkach, z wyjątkiem książki o Eleanor Roosevelt, znajduje się ten sam lejtmotyw: Europa Wschodnia z Polską jako epicentrum i jej peryferiami, Rosją w epoce bolszewickiej.

REKOMENDACJE  CULTURE-TOPS

4 *  DOSKONAŁA – Gorąco polecamy

Article Atlantico.fr version PDF

Article Culture-Tops version PDF

Dodaj komentarz